niedziela, 25 listopada 2012

Ostatni z 24. pułku-jeszcze jedno wiktoriańskie męczeństwo.

Kolejna książkowa inspiracja do wpisu. Tym razem czytam dzieło o wojnie brytyjsko-zuluskiej. Pod koniec rozdziału o bitwie pod iSandlwaną, ustęp o ostatnim z brytyjskich żołnierzy z 24. pułku piechoty. Z krwawej klęski jaką inwazyjnym siłą Imperium zgotowali zuluscy wojownicy, wyrwać się mogli jedynie ci którzy mieli konie. Nawet ci nie zawsze mieli szczęście. Najmniejszych szans nie mieli piechurzy 24. Walczyli do końca, starając się utrzymać formacje, krzyżując bagnety z zuluskimi włóczniami. Jeden z nich znalazł schronienie w niewielkiej jaskini w zboczu iSandlwany. Bronił się tam wiele godzin. Ten nieznany piechur dołączył do grona wiktoriańskich bohaterów i męczenników. Tak jego ostatnie chwile widział malarz R.T. Moynan.


Mnie jednak poruszył fragment, który stał się inspiracja tego wpisu, w ksiażce Iana Knighta  "Zulu Raising". Pozwolę sobie go tutaj nieudolnie przetłumaczyć:
"Kilka godzin otoczony twardymi skałami, obolały i zdrętwiały(...)kilka godzin w chłodnym, klaustrofobicznym cieniu, wpatrzony poprzez kamienie w niebo widoczne w wąskim wejściu, wsłuchany w odgłosy triumfujących poniżej Zulusów, strzelający w każdy pojawiający się kształt, ogłuszony każdym z tych strzałów odbijającym się echem w zamkniętej przestrzeni. Być może miał nadzieję że Lord  Chelmsford powróci nim będzie za późno, zapewne przerażała go myśl co będzie kiedy wreszcie skończy się amunicja. Być może, kiedy blisko był już koniec, nie był w stanie myśleć wcale."

Konfederackie jaja

Z całego wczorajszego dnia włóczenia się, musztry, strzelania (i ładowania na przykład w pozycji leżącej) tylko dwa zdjęcia. Tak było intensywnie:)




czwartek, 22 listopada 2012

Spotkanie o wojnie secesyjnej w Czerwionce.

Bardzo zapraszam wszystkich w sobotę 24 listopada do biblioteki publicznej w Czerwionce na spotkanie poświęcone tematyce wojny secesyjnej. W programie przede wszystkim zdjęcia i opowieści z tegorocznej rekonstrukcji bitwy pod Shabsburgiem. Hen za ocean na tą właśnie bitwę dotarł Kapral 14. Pułku z Luzijany wraz z 6 tysiącami innych rekonstruktorów. Warto będzie posłuchać i zobaczyć jak wyglądają naprawdę duże rekonstrukcje historyczne, oraz pola bitew pod Shabsburgiem i Gettysburgiem. Oczywiście członkowie 14. Pułku dają też pokaz musztry i strzelania.
Zaczynamy w sobotę o 14:30 w bibliotece publicznej w Czerwionce. Serdecznie zapraszam!!!

czwartek, 15 listopada 2012

Ponownie Giżyn.

Ponownie zapraszam na stronę 14. pułku piechoty z Luizjany, tym razem pojawiła się tam moja relacja z wyprawy do Giżyna. Zresztą znajduje się tam całe mnóstwo bardzo dobrych artykułów o wojnie secesyjnej. Już za tydzień 14. pułk zawita do Czerwionki, ale o tym wkrótce.

niedziela, 11 listopada 2012

11.XI

Rok temu się nie udało, w tym już tak. W Remebrance Day (Dzień Pamięci), kiedy narody Wspólnoty Brytyjskiej wspominają swych poległych żołnierzy, wraz z przyjaciółmi z 14. Pułku (i nie tylko) odwiedziłem cmentarz brytyjski w Krakowie. Powoli, powoli, składam losy spoczywających tam ludzi, czasem po jednym zdaniu, jednym fakcie. Dobrze było oddać im hołd własnie w ten dzień. Na cmentarzu zjawiła się też delegacja parlamentarzystów australijskich!


Złożyli wieniec pod Krzyżem Poświęcenia, rozbiegli się by położyć różę przy każdym australijskim grobie.


Jednego przeoczyli niestety. My spokojnie obeszliśmy cmentarz, zadumali nad losem żołnierza i złożyli nasze kwiaty i znicze. 



They shall grow not old, as we that are left grow old:
Age shall not weary them, nor the years condemn.
At the going down of the sun and in the morning,
We will remember them.


wtorek, 6 listopada 2012

O prostytucji.

O prostytucji w czasie wojny secesyjnej można przeczytać w moim artykuliku opublikowanym na stronie 14. Pułku Piechoty z Luizjany. Zapraszam do lektury. Wszelkie uwagi i komentarze mile widziane.

niedziela, 4 listopada 2012

Drut kolczasty.

W trakcie lektury książki Marka Thompsona "The White War. Life and Death on the Italian Front 1915-1919." , naszły mnie myśli o drucie kolczastym. Niop, wiem jestem dziwny. Czytając jednak o włoskich żołnierzach masakrowanych ogniem karabinów maszynowych przed zasiekami, których nie potrafią, przekroczyć i tłumaczeniach dowódców że to własnie drut kolczasty był przyczyna klęski kolejnego natarcia,  trudno takich przemyśleń nie mieć. 
Drut kolczasty to w sumie późny wynalazek, stworzony w latach 70. XIX stulecia. Ludzie zawsze chcieli trzymać zwierzęta albo innych ludzi tam gdzie chcieli albo kierować gdzie chcieli. W wykorzystaniach militarnych pojawiały się kozły hiszpańskie, abatisy, używano kolczastych roślin, jak żółtnica pomarańczowa. W Afryce takie kolczaste zasieki zwano zaribami.  W czasie wojny secesyjnej federalni wykorzystali druty telegraficzne w fortyfikacjach polowych Knoxville. Wojskowi chyba nawet bardziej od farmerów i hodowców ucieszyli się z wynalazku kolczastego drutu. I tak sobie pomyślałem że gdyby wybrać najbardziej charakterystyczny przedmiot XX wieku byłby to właśnie drut kolczasty. Wiem, wiem tyle cudownych i pięknych rzeczy wymyślono, ale gdyby popatrzeć na masowość zastosowania? Wszystkie wojny. Pierwsza oczywiście najbardziej się kojarzy. Z dzieciństwa mam w pamięci kadr  z komiksu o Richardzie Sorge, sowieckim szpiegu, gdzie bohater wisi na zasiekach.


Nawet w wojskowych piosenkach drut kolczasty musiał się pojawić.



Teraz dodajmy obozy koncentracyjne, łagry, więzienia, granice... Tysiące? Miliony kilometrów kolczastego drutu?
Dla mnie osobiście krajem drutu kolczastego jest Izrael. Swego czasu spędziłem tam dwa tygodnie i wydawało mi się że widzę go wszędzie. Może miał na to wpływ cel mojej wizyty tam, czyli szkolenie o holocauście, mimo to odczuwałem jego wszechobecność. Nie mówię tylko o takich miejscach jak to przejście w murze odgradzającym Izrael od Autonomii Palestyńskiej (po drugiej stronie Betlejem):


Gdzieś w starej Jerozolimie:


Nad Jeziorem Galilejskim:



Na Górze Oliwnej:


Żeby nie było tak całkiem ponuro i na poważnie, to jest jeszcze jeden, w zasadzie jedna, Drut Kolczasty (u nas zwana Żyletą:))


Gdybym chciał tu wrzucić mój ulubiony fragment z tego filmu (zresztą wycięty z wersji kinowej), musiałbym nadać blogowi kategorię "dla dorosłych". Nie potrafię też znaleźć piosenki do filmu grupy "Shampoo" (ktoś jeszcze pamięta te dwie brytyjskie nastolatki?), więc coś innego.